Hond laten steriliseren

Waarom een hond laten steriliseren?

Sterilisatie van een hond kan gedaan worden om een aantal gezondheidsproblemen te voorkomen. Als een hond jong wordt gesteriliseerd, kan dit de kans op borstkanker op latere leeftijd verkleinen. Bovendien vermindert sterilisatie de kans op baarmoederontsteking en groeihormoonstoornissen die vaak optreden tijdens de loopsheid. Ook kan sterilisatie helpen om suikerziekte te voorkomen, die soms wordt geassocieerd met de hormonen die vrijkomen tijdens de loopsheid.

Geschiedenis

De hond heeft zijn oorsprong in de wolf en is door de mens gefokt om samen te jagen op grotere prooien. Ongeveer 15.000 jaar geleden begonnen mensen de wolf te fokken voor de jacht, omdat dit dier sneller was dan de mens. Daarna werden honden ook ingezet voor andere doeleinden, zoals het hoeden van vee, het bewaken van het erf en het bestrijden van ongedierte zoals ratten en mollen. Door het selecteren op specifieke eigenschappen zijn er nu talloze verschillende hondenrassen. Origineel werd de wolf maar één keer per jaar loops en kreeg in het voorjaar, wanneer andere dieren ook jongeren hebben, een nest jongen. Deze jongeren werden gezoogd en daarna was de cyclus weer rond. De levensverwachting van de wolf was gemiddeld zes tot zeven jaar.

Hond laten steriliseren tegen borstkanker

Om de honden te selecteren die het meest geschikt waren voor hun functie, was het handig als de teefjes vaker dan één keer per jaar loops werden. Daarom is er geselecteerd op teefjes die twee of zelfs drie keer per jaar loops werden. Nu zijn onze honden vaak ook twee tot drie keer per jaar loops, maar de loopsheid wordt meestal niet benut. Na de loopsheid is de hond hormonaal drachtig, zonder dat ze gedekt is. Zelfs in het bloed is na de loopsheid geen verschil te meten in de hormoonspiegel tussen een wel en niet drachtige teef. Hierdoor denkt de teef dat ze drachtig is en kan zelfs na ongeveer acht weken na het einde van de loopsheid doen alsof ze gaat bevallen. Omdat ze denkt dat ze drachtig is, moet ze na de bevalling ook melk geven aan pups. Daarom heeft elke hond na de loopsheid ook een melkgift, die niet altijd duidelijk te zien is. Deze onnodige stimulering van de melklieren kan leiden tot een verhoogd risico op borstkanker op oudere leeftijd, hoe vaker deze stimulatie optreedt. Dus hoe vaker een hond loops is, hoe groter het risico op borstkanker.

Baarmoederontsteking

Tijdens de loopsheid, die ongeveer 19 tot 20 dagen duurt, treedt gemiddeld rond de tiende tot elfde dag de eisprong op, waarbij de hond gedekt kan worden. Normaal heeft het lichaam een sterke afweer tegen binnendringende vreemde stoffen, behalve wanneer die stof sperma is. Als tijdens de loopsheid een bacterie binnendringt in plaats van sperma, wat door de verminderde lokale weerstand kan gebeuren, kan deze zich goed thuisvoelen in de op groei ingestelde baarmoeder. Dit betekent dat een baarmoederontsteking is begonnen. In veel gevallen zal het lichaam dit herkennen en de ontsteking effectief bestrijden met behulp van eigen afweer. Als de ontsteking doorgaat, zal steeds meer pus in de baarmoeder gevormd worden. Giftige stoffen uit deze pus komen in het bloed en belemmeren de nieren om voldoende vocht vast te houden, wat leidt tot het plassen van grote hoeveelheden waterige urine. Om uitdroging te voorkomen, zal de hond MEER DRINKEN. Bovendien zal de hond ziek en sloom worden door de ontsteking. Als op het moment waarop de pups geboren zouden worden de baarmoedermond opengaat, kan er pus uit de vagina stromen, wat een SPOEDgeval is. Als de baarmoeder al eerder is overvuld met pus, is het zelfs mogelijk dat deze scheurt en de pus in de buikholte loopt, wat een levensbedreigende situatie is en onmiddellijke operatie vereist.

Groeihormoon stoornis

Groeihormoonstoornissen zijn een minder voorkomende complicatie bij intacte teven. Omdat de teef denkt dat ze drachtig is, produceert ze extra groeihormoon om de pups te laten groeien. Als er echter geen pups zijn, kan dit groeihormoon op haar eigen lichaam werken en leiden tot groei. Hoewel de botten niet meer kunnen groeien, kunnen de weke delen dit wel. Hierdoor kan het voorkomen dat na elke loopsheid de neus groter wordt en de tanden verder uit elkaar gaan staan. Ook kunnen de ondervoeten steeds grover worden.

Hond laten steriliseren ter voorkoming van suikerziekte

Om de pups te laten groeien, is naast groeihormoon ook suiker nodig als energiebron. Groeihormoon zorgt ervoor dat er extra suiker in het bloed komt, maar omdat er geen dracht is, wordt deze suiker niet gebruikt. Daarom zal de alvleesklier door extra insuline te produceren de overtollige suiker uit het bloed proberen te verwijderen, wat weer leidt tot meer productie van groeihormoon en suiker. Uiteindelijk verliest de alvleesklier deze wedstrijd altijd en wordt er te weinig insuline geproduceerd, wat leidt tot suikerziekte. De nieren kunnen de grote hoeveelheid suiker in het bloed niet vasthouden en verliezen deze samen met water, wat leidt tot het plassen van grote hoeveelheden urine.

Om uitdroging te voorkomen zal de hond met suikerziekte VEEL DRINKEN, omdat de nieren grote hoeveelheden suiker en daaraan gekoppeld water verliezen door het plassen. De teef is vaak niet zo ziek als een hond met een baarmoederontsteking, maar wel sloom doordat er te weinig suiker in de lichaamscellen terechtkomt vanwege te weinig insuline. Soms voelt de urine van deze honden kleverig aan vanwege de grote hoeveelheid suiker die erin zit. Deze dieren moeten zo snel mogelijk gesteriliseerd worden in de hoop dat de alvleesklier zich kan herstellen. In ieder geval moeten ze behandeld worden met insuline injecties door de eigenaar om hun bloedsuikergehalte op normaal niveau te houden. Hierdoor is de nazorg intensief en soms levenslang voor wat betreft insuline toediening. Soms kan er na de operatie ook de complicatie optreden dat de wond door de suikerziekte slecht wil genezen.

Hond laten steriliseren – conclusie

Het is aan te raden om je hond 3 tot 4 maanden na de eerste loopsheid of bevalling te steriliseren door het verwijderen van de eierstokken. Als de baarmoeder niet in goede conditie is, zal deze ook verwijderd worden. Dit wordt ook wel castratie genoemd, omdat de organen die geslachtscellen produceren verwijderd worden. Hoewel dit misschien niet natuurlijk lijkt, kan het helpen om de gevolgen van menselijke selectie te voorkomen. Een nadeel van sterilisatie is dat bij 5 tot 7% van de teven urine incontinentie kan optreden, meestal op latere leeftijd. Dit kan echter goed behandeld worden met medicijnen en weegt niet op tegen de risico’s die hierboven beschreven zijn.